міра, ✂, н.

Пахучы алей, які ўжыв. у хрысціянскіх царкоўных абрадах.

◊

  • Адным мірам мазаны (разм. неадабр.) — пра людзей з аднолькавымі недахопамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)