мір

назоўнік | мужчынскі род | устарэлае

Сельская грамада.

  • Мірам будавалі пагарэльцу хату.

Што міру, тое і бабінаму сыну (размоўнае) — што ўсім, тое і каму-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)