мір​2, ​✂, м. (уст.).

Сельская грамада.

  • Мірам будавалі пагарэльцу хату.

◊

  • Што міру, тое і бабінаму сыну (разм.) — што ўсім, тое і каму-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)