Verbum

мёртвы прыметнік

1. Той, які памёр, нежывы.

   • М. чалавек.
   • Хаваць мёртвага (назоўнік).

2. пераноснае значэнне: Пазбаўлены жыццёвасці, апусцелы.

   • М. твар.
   • Мёртвая вуліца.

Фразеалагізмы:

• Мёртвая гадзіна — адпачынак пасля абеду ў лячэбных, дзіцячых установах і інш.
• Мёртвая зона (спецыяльны тэрмін) — прастора вакол радыёстанцыі, у якой наглядаецца паслабленне або адсутнасць прыёму радыёсігналаў.
• Мёртвая мова — мова, якая вядома толькі па пісьмовых помніках.
• Мёртвая пятля — фігура вышэйшага пілатажу — палёт па замкнутай крывой у вертыкальнай плоскасці.
• Мёртвы пункт — стан звёнаў механізма, калі яны знаходзяцца ў імгненнай раўнавазе.
• Мёртвы сезон — перыяд застою ў прамысловасці, гандлю.
• Мёртвы штыль — поўная адсутнасць ветру.
• Мёртвая прастора — прастора, якая не прастрэльваецца франтавым агнём.
• Мёртвая хватка — хватка ў сабак і некаторых іншых жывёл, калі доўга не разнімаюць сківіцы (таксама пераноснае значэнне: пра здольнасць упарта, неадступна дабівацца свайго).
• Мёртвы якар — нерухомы якар, які пастаянна ляжыць на дне і служыць для ўстаноўкі плывучых маякоў, бочак, прыпынку суднаў.
• Мёртвы капітал —каштоўнасці, якія не прыносяць даходу.
• Ляжаць мёртвым грузам — пра матэрыяльныя каштоўнасці, якія ляжаць без выкарыстання.
• Піць мёртвую (размоўнае) — піць запоем.
• Спаць мёртвым сном — спаць вельмі моцна, не прачынаючыся.