мінуць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Прайсці, праехаць каля каго-, чаго-н., пакінуўшы яго ззаду або збоку.
- М. азярко.
-
пераважна з адмоўем, чаго. Пазбегнуць чаго-н.
- Не м. бяды (безасабовая форма).
- Горш калі баішся і ліха не мінеш і надрыжышся.
-
Скончыцца, прайсці (пра час, пару, падзеі і пад.).
- Вось і лета мінула.
-
Споўніцца (пра ўзрост).
- Яму мінула сем гадоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)