мініяцюра

назоўнік | жаночы род

  1. Невялікі малюнак у фарбах у старадаўнім рукапісе, кнізе.

  2. Невялікая карціна вельмі тонкай работы.

  3. Мастацкі твор малой формы (напр. невялікая драматычная сцэна і інш.).

    • Тэатр мініяцюр.

У мініяцюры — у зменшаным памеры.

|| прыметнік: мініяцюрны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)