мільгацець, ✂; незак.

  1. Свяціць няроўным, перарывістым святлом; іскрыцца. У далечыні мільгацелі агеньчыкі.

  2. З’яўляцца ў полі зроку і знікаць, праносіцца перад вачыма.

    • Мільгацяць пералескі і нівы спелай збажыны.

  3. перан. Хутка праносіцца ў памяці.

    • Думкі мільгацелі ў галаве.

|| наз. мільгаценне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)