мільгацець,
-
Свяціць няроўным, перарывістым святлом; іскрыцца. У далечыні мільгацелі агеньчыкі.
-
З’яўляцца ў полі зроку і знікаць, праносіцца перад вачыма.
- Мільгацяць пералескі і нівы спелай збажыны.
-
перан. Хутка праносіцца ў памяці.- Думкі мільгацелі ў галаве.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)