меціць

дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Старацца папасці ў каго-, што-н.

    • М. у звера.
  2. з інфінітывам: Мець намер, намервацца ажыццявіць якое-н. дзеянне.

    • М. укусіць.
  3. Імкнуцца заняць якое-н. становішча, пасаду (размоўнае).

|| закончанае трыванне: намеціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)