мех​1, ✂, м.

  1. Тара з палатна для захоўвання і перавозкі сыпучых цел, дробных рэчаў і пад.

    • Палатняны м.

  2. Мера для чаго-н. сыпучага.

    • Пазычыць м. бульбы.

◊

  • Біцца за пусты мех (разм.) — спрачацца з-за пусцякоў.

  • Нагаварыць цэлы мех (разм.) — многа нагаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)