мець,
-
Валодаць кім-, чым
-н. як уласнасцю.- М. сваю хату.
-
Валодаць чым
-н. - М. прафесію.
-
У спалучэнні з
В скл. назоўнікаў, якія абазначаюць уласцівасць або стан, азначае:- дзеянне па значэнню гэтага назоўніка.
- М. намер (намервацца).
- М. ахвоту (хацець);
- быць, знаходзіцца ў якім
-н. стане.- М. непрыемнасці.
- дзеянне па значэнню гэтага назоўніка.
-
У спалучэнні асабовых форм з
інф. набывае значэнне: павінен або намерваецца што-н. зрабіць.
Вока не мець (
разм. ) — быць непрыхільным да каго-н. , быць незадаволеным кім-, чым-н. Вось табе і маеш! (
разм. ) — вокліч з выпадку чаго-н. нечаканага, дзіўнага, выказванне расчаравання, здзіўлення.Мець вушы (
разм. ) — прыслухоўвацца, слухаць.Мець зуб на каго (
разм. ) — імкнуцца прычыніць шкоду, непрыемнасць каму-н. Мець ласку (
разм. ) — 1) любіць каго-, што-н. ; 2) мець гонар, мець магчымасць (зрабіць, сказацьі г.д. ).Мець на прыкмеце — улічваць, браць пад увагу каго-што
-н. для якой-н. мэты.Мець руку (
разм. ) — мець падтрымку якой-н. важнай, уплывовай асобы.Мець слова — атрымліваць дазвол выступіць дзе
-н. Мець справу з кім-чым — уступаць у нейкія адносіны, сутыкацца з кім-, чым
-н. (Не) мець за душой чаго (
разм. ) — пра наяўнасць (адсутнасць) чаго-н. у каго-н.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)