Verbum

мець

дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Валодаць кім-, чым-н. як уласнасцю.

   • М. сваю хату.

2. Валодаць чым-н.

   • М. прафесію.

3. У спалучэнні з В скл. назоўнікаў, якія абазначаюць уласцівасць або стан, азначае:

   1. дзеянне па значэнню гэтага назоўніка.
      • М. намер (намервацца).
      • М. ахвоту (хацець);
   2. быць, знаходзіцца ў якім-н. стане.
      • М. непрыемнасці.

4. У спалучэнні асабовых форм з інфінітывам: набывае значэнне: павінен або намерваецца што-н. зрабіць.

Фраезалагізмы:

• Вока не мець (размоўнае) — быць непрыхільным да каго-н., быць незадаволеным кім-, чым-н.
• Вось табе і маеш! (размоўнае) — вокліч з выпадку чагон. нечаканага, дзіўнага, выказванне расчаравання, здзіўлення.
• Мець вушы (размоўнае) — прыслухоўвацца, слухаць.
• Мець зуб на каго (размоўнае) — імкнуцца прычыніць шкоду, непрыемнасць каму-н.
• Мець ласку (размоўнае) — 1) любіць каго-, што-н.; 2) мець гонар, мець магчымасць (зрабіць, сказаць і г.д.).
• Мець на прыкмеце — улічваць, браць пад увагу каго-што-н. для якой-н. мэты.
• Мець руку (размоўнае) — мець падтрымку якой-н. важнай, уплывовай асобы.
• Мець слова — атрымліваць дазвол выступіць дзе-н.
• Мець справу з кімчым — уступаць у нейкія адносіны, сутыкацца з кім-, чым-н.
• (Не) мець за душой чаго (размоўнае) — пра наяўнасць (адсутнасць) чаго-н. у каго-н.

|| закончанае трыванне: займець.