Verbum

мятла, ✂, ж.

Прадмет гаспадарчага ўжытку для падмятання ў выглядзе насаджанага на палку пучка звязаных галінак.

◊

• Гнаць мятлой (разм.) — груба выдаляць каго-н.

• Пад мятлу (вымесці, вычысціць, з’есці) (разм.) — начыста, без астатку.

|| памянш. мяцёлка, ✂.

|| прым. мяцельны, ✂.