мясціна

назоўнік | жаночы род

  1. Пэўная частка, участак якой-н. тэрыторыі.

    • Лясная м.

  2. Тое, што і месца (у 2 і 5 знач.).

|| памяншальная форма: мясцінка.

  • Цудоўная м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)