мясціцца, ; незак.

  1. Мець прытулак у цесным, невялікім памяшканні; жыць.

    • М. у знаёмых.
  2. Змяшчацца на невялікай прасторы.

    • На ўзгорку мясцілася ўтульная вёсачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)