мяла назоўнік | ніякі род

  1. Драўляны таўкач, якім таўкуць бульбу, расціраюць харчовыя прадукты.

  2. пераноснае значэнне: Цяльпук, непаваротлівы, няспрытны чалавек (размоўнае).

Фразеалагізмы:

  • Дурань і мяла зломіць (размоўнае неадабральнае) — неразумны чалавек і добрую справу сапсуе.
  • Ні ў кола ні ў мяла (размоўнае неадабральнае) — пра няўмелага, няздатнага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)