мяккі прыметнік

  1. Які ўгінаецца пры націсканні, няцвёрды, эластычны, далікатны.

    • М. хлеб.
    • М. абутак.
    • Мяккія валасы.
    • Мяккія рукі.
  2. Прыемны для ўспрымання, не рэзкі.

    • М. голас.
    • Мяккае святло.
  3. Плаўны, павольны.

    • Мяккія рухі.
  4. пераноснае значэнне: Лагодны, ціхі, спагадлівы.

    • М. характар.
    • М. чалавек.
  5. Нястрогі, паблажлівы.

    • М. прыгавор.
  6. Цёплы, несуровы.

    • М. клімат. Мяккая зіма.
  7. Які ўтрымлівае мала вапнавых солей.

    • Мяккая вада.
  8. На транспарце: з мяккімі сядзеннямі або прызначаны для выкарыстання мяккіх сядзенняў.

    • М. вагон.
  9. Аб зычных гуках: якія вымаўляюцца набліжэннем сярэдняй часткі языка да цвёрдага паднябення; процілегласць цвёрды.

Мяккі знак — назва літары «ь».

|| памяншальная форма: мякенькі.

|| назоўнік: мяккасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)