мякіннік,
-
мн. -аў. -
Памяшканне, куды ссыпаюць мякіну.
-
Той, хто харчуецца хлебам з мякінай (
разм. ). -
Паўднёвая расліна з сямейства злакаў.
- М. безасцюковы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)