мякіннік, , м.

  1. мн. -аў.

  2. Памяшканне, куды ссыпаюць мякіну.

  3. Той, хто харчуецца хлебам з мякінай (разм.).

  4. Паўднёвая расліна з сямейства злакаў.

    • М. безасцюковы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)