мядзведзь назоўнік | мужчынскі род

  1. Вялікая драпежная млекакормячая жывёліна з густой поўсцю і тоўстымі нагамі.

    • Буры м.
    • Белы м.
  2. пераноснае значэнне: Пра няўклюднага, непаваротлівага чалавека (размоўнае).

Фразеалагізмы:

  • Дзяліць шкуру незабітага мядзведзя (размоўнае) — размяркоўваць прыбытак, якога ў наяўнасці няма.
  • Мядзведзь на вуха наступіў каму (размоўнае жартаўлівае) — пра чалавека, у якога адсутнічае музыкальны слых.

|| прыметнік: мядзведжы.

  • Мядзведжыя сляды.
  • Мядзведжае футра (са скуры мядзведзя).
  • Мядзведжая паходка (пераноснае значэнне: такая, як у мядзведзя).

Фразеалагізмы:

  • Мядзведжы куток (размоўнае) — аддаленае, глухое месца.
  • Мядзведжая паслуга — паслуга, якая прыносіць шкоду.
  • Мядзведжая хвароба (жартаўлівае) — панос ад страху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)