мячэўнік, , м. (разм.).

Шматгадовая высокая балотная трава, лісце якой ідзе на пляценне і іншыя вырабы.

|| прым. мячэўнікавы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)