маўклівы прыметнік
-
Які не любіць многа гаварыць, немнагаслоўны.
- М. чалавек.
-
Зразумелы без слоў.
- Маўклівая згода.
|| назоўнік: маўклівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
маўклівы прыметнік
Які не любіць многа гаварыць, немнагаслоўны.
Зразумелы без слоў.
|| назоўнік: маўклівасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)