матыліца, ​✂, ж.

  1. Тое, што і матылёк.

  2. Хвароба хатняй жывёлы, часцей авечак, коз, з-за чаго жывёла не знаходзіць сабе месца, круціцца, круціць галавой.

|| прым. матылічны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)