масціка назоўнік | жаночы род
-
Густая вязкая маса рознага саставу, якая ўжываецца ў тэхніцы, будаўніцтве.
-
Сумесь для націрання паркетнай падлогі.
-
Пахучая смала некаторых дрэў.
|| прыметнік: масцікавы і масцічны.
- Масцікавая смала.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)