масціка, ✂, ж.

  1. Густая вязкая маса рознага саставу, якая ўжываецца ў тэхніцы, будаўніцтве.

  2. Сумесь для націрання паркетнай падлогі.

  3. Пахучая смала некаторых дрэў.

|| прым. масцікавы, ✂ і масцічны, ✂.

  • Масцікавая смала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)