марудзіць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Рабіць што-н. вельмі павольна, доўга не пачынаць якой-н. справы.

  • М. з вырашэннем пытання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)