марочыць, ; незак. (разм.).

Уводзіць у зман, абдурваць каго-н.

  • М. людзей.
  • М. галаву каму-н. (абманваць, збіваць з толку).

|| зак. абмарочыць, , замарочыць, і замарачыць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)