марадзёр назоўнік | мужчынскі род

  1. Той, хто грабіць забітых і раненых на полі бою і займаецца грабяжом насельніцтва ў месцах катастроф.

    • Фашысцкія марадзёры.

  2. Гандляр-спекулянт, які прадае што-н. па непамерна высокіх цэнах (размоўнае).

|| жаночы род: марадзёрка.

|| прыметнік: марадзёрскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)