манна, ✂, ж.

  1. Ежа, якая паводле біблейскага падання, падала з неба іудзеям у час іх вандравання па пустыні.

  2. Тое, што і манныя крупы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)