манета, ✂, ж., зб.

Металічны грашовы знак.

  • Залатая м.
  • Звонкая м. (металічныя грошы звычайна высокай вартасці).
  • Адплаціць (плаціць) той жа манетай (перан. адказаць тым ж., такімі ж адносінамі).
  • Прыняць за чыстую манету (перан. палічыць праўдай, успрыняць усур’ёз).

|| прым. манетны, ✂.

  • М. двор (прадпрыемства, якое вырабляе металічныя грошы, медалі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)