манцёр

назоўнік | мужчынскі род

  1. Зборшчык і ўстаноўшчык машын, абсталявання.

    • М.турбіншчык.

  2. Спецыяліст па электраабсталяванню, электраправодцы; электраманцёр.

|| прыметнік: манцёрскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)