манархія назоўнік | жаночы род
Форма кіравання, пры якой вярхоўная ўлада належыць адной асобе-манарху, а таксама дзяржава з такой формай кіравання.
- Абсалютная манархія — у якой уся ўлада належыць толькі манарху.
- Канстытуцыйная манархія — форма дзяржаўнага ладу, пры якім улада манарха абмежавана канстытуцыяй.
- Саслоўняя манархія — форма феадальнай дзяржавы, пры якой улада манарха спалучалася з органамі саслоўнага прадстаўніцтва дваран, духавенства і гараджан.
|| прыметнік: манархічны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)