манаполія, ✂, ж.

  1. Выключнае права на вытворчасць або продаж чаго-н., а таксама выключнае права карыстання чым-н.

    • Дзяржаўная м.

  2. Буйное капіталістычнае аб’яднанне, якое ўзнікла на падставе канцэнтрацыі вытворчасці і капіталу з мэтай панавання ў пэўнай галіне гаспадаркі і атрымання найбольшага прыбытку.

|| прым. манапалістычны, ✂ і манапольны, ✂.

  • Манапалістычны капітал.
  • Манапольнае права.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)