манагамія, ✂, ж. (спец.).

Форма шлюбу, пры каторай адзін мужчына можа ўтвараць сям’ю толькі з адной жанчынай; аднашлюбнасць.

|| прым. манагамны, ✂ і манагамічны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)