манах, ✂, м.

Член царкоўнай абшчыны, які даў абяцанне весці аскетычны спосаб жыцця.

  • Жыць манахам (перан.).

|| ж. манашка, ✂.

|| прым. манаскі, ✂.

  • М. ўклад жыцця (перан. суровы, аскетычны).
  • Манаская вопратка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)