малаток, ✂, м.

Металічны або драўляны брусок, насаджаны на ручку пад прамым вуглом і прызначаны для забівання чаго-н., кляпання і пад.

◊

  • 3 малатка(прадаць, пайсці) — быць прададзеным з аўкцыёну.

|| памянш. малаточак, ✂.

|| прым. малатковы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)