маладзец, ✂, м.

  1. Статны, атлетычнага складу малады чалавек.

    • Бравы маладзец.

  2. Ужыв. ў знач. вык. для выказвання пахвалы, адабрэння.

    • М., што ў час прыйшоў (разм.).

  3. звычайна мн. Тое, што і малойчык (у 2 знач.: пагард.).

    • Эсэсаўскія малайцы рабавалі вёскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)