малацьбіт, ✂, м.

Той, хто малоціць (у 1 знач.).

  • Малацьбітам пара есці.

|| ж. малацьбітка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)