макрыца, , ж.

  1. Невялікая ракападобная жывёліна з вялікай колькасцю ножак, якая жыве ў сырых месцах.

  2. адз. Аднагадовае пустазелле, якое расце ў сырых месцах з паўзучым сцяблом і дробнымі белымі кветачкамі.

|| прым. макрыцавы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)