магніт, ✂, м.

  1. Кавалак жалезнай руды або сталі, які мае ўласцівасць прыцягваць да сябе жалезныя або стальныя прадметы.

  2. перан. Тое, што прыцягвае, вабіць да сябе.

|| прым. магнітны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)