махаць, ; незак.

  1. чым. Рабіць узмахі, рухі ў паветры.

    • М. рукой каму-н.
  2. чым. Трэсці чым-н., пагражаючы каму-н.

    • М. кулаком.
  3. Хутка ісці, рухацца, шпарыць (разм.).

    • Прыйшлося м. пяць кіламетраў па дажджы.

|| аднакр. махнуць, .

|| наз. маханне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)