лужына, ✂,
-
Невялікая ўпадзіна, напоўненая вадой.
- Лужыны на дарогах.
-
Разлітая на паверхні чаго
-н. вадкасць.- Л. на падлозе.
- Сесці ў лужыну (
разм. ) — пацярпець няўдачу; апынуцца ў няёмкім становішчы.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)