лучына, ✂, ж., зб.

Тонкая доўгая сухая шчэпка, якой даўней асвятлялі сялянскія хаты.

  • Дагарае л.
  • Нашчапаць лучыны.

|| памянш. лучынка, ✂.

|| прым. лучынны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)