люлька​2, ✂, ж.

  1. Тое, што і калыска (у 1 знач.).

  2. Вісячы памост з бартамі для падымання на вышыню рабочых, будаўнічых матэрыялаў, інструментаў для работы на вышыні.

  3. Частка лафета (спец.).

|| прым. люлечны, ✂.

  • Л. транспарцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)