люцік, ✂, м., зб.

Травяністая расліна з ядавітым сокам і, часцей, з жоўтымі кветкамі.

|| прым. люцікавы, ✂.

  • Сямейства люцікавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)