Verbum

лёгкі прыметнік

1. Які мае невялікі цяжар, мала важыць.

   • Лёгкая сумка.

2. Які выконваецца, дасягаецца, пераадольваецца без вялікай працы, намагання.

   • Лёгкая праца.
   • Лёгкая задача.
   • Лёгкая дарога.
   • Лёгка (прыслоўе) сяброў знайсці, ды цяжка захаваць (прыказка).

3. Нязначны, невялікі, слабы (па велічыні, сіле, ступені праяўлення); малапрыметны.

   • Л. ветрык.
   • Л. дотык.
   • Лёгкая ўсмешка.

4. Пазбаўлены грузнасці.

   • Лёгкія крокі.
   • Лёгкая вада (хуткая, бясшумная і плаўная).

5. Не напружаны.

   • Лёгкае дыханне.
   • Хвораму стала лёгка (у знач. выказнік:) дыхаць.
   • Л. сон.

6. Не суровы.

   • Лёгкае пакаранне.

7. Пра хваравіты, фізіялагічны стан: не небяспечны, не сур’ёзны.

   • Лёгкія роды.
   • Лёгкая форма хваробы.

8. Ужыўчывы, памяркоўны.

   • Л. чалавек.
   • Л. характар.

9. Легкадумны, неглыбокі, несур’ёзны.

   • Лёгкія адносіны да жыцця.

10. Які не мае цяжкага ўзбраення, рухомы.

    • Лёгкія танкі.

Фразеалагізмы:

• Лёгкая прамысловасць — галіна грамадскай вытворчасці, якая займаецца вырабам прадметаў шырокага спажывання.
• З лёгкай рукі чыёй (размоўнае) — пра чыё-н. удалае пачынанне, прыклад.
• Лёгкая рука ў каго — пра таго, хто прыносіць шчасце, удачу.
• Лёгкі на ўспамін хто (размоўнае) — пра таго, хто з’ўляецца ў той момант, калі пра яго гавораць, думаюць.
• Лёгкі на язык (размоўнае) — гаваркі, які любіць многа гаварыць.
• Лёгкі хлеб (размоўнае) — пра лёгкую працу, без клопатаў, турбот.
• Лёгка выкруціцца (размоўнае) — нямнога сіраціць.
• Лёгка сказаць (размоўнае) — ужыв. тады, калі вельмі цяжка або немагчыма выканаць што-н.

|| назоўнік: лёгкасць.