Verbum

лінія, ✂, ж.

1. Рыса на плоскасці, паверхні або ў прасторы.

   • Прамая л.
   • Ломаная л.

2. Рыса, якая вызначае кірунак, мяжу, узровень чаго-н.

   • Берагавая л.
   • Л. гарызонта.

3. Размяшчэнне чаго-н. у адзін рад.

   • Л. ўмацавання.

4. Шлях (чыгуначны, водны і інш.) зносін, напрамак якіх-н. перадач.

   • Паветраная л.
   • Трамвайная л.
   • Тэлеграфная л.

5. Паслядоўны рад продкаў, нашчадкаў, аб’яднаных кроўнымі сувязямі.

   • Л. роду.

6. перан. Напрамак, спосаб дзеянняў, думак, поглядаў.

   • Л. паводзін.
   • Весці (гнуць; разм.) сваю лінію (дамагацца свайго).
   • Ісці па лініі найменшага супраціўлення (выбіраць найбольш лёгкі спосаб дзеянняў, ухіляючыся ад цяжкасцей).

7. перан. Галіна якой-н. дзейнасці.

   • Працаваць па грамадскай лініі.

8. Старая руская мера даўжыні, роўная ​¹⁄₁₀ цалі.

◊

• Па лініі чаго, у знач. прыназ. — у галіне чаго-н.

• Дзейнічаць па лініі мясцкома.