лік1,
-
гл. лічыць. -
Паняцце колькасці, велічыня, пры дапамозе якой праводзіцца лічэнне.
- Цэлыя лікі.
- Простыя лікі.
-
Колькасць каго-, чаго
-н. - Л. рабочых дзён.
-
Састаў, рад, колькасць каго-, чаго
-н. - Быць у ліку перадавых.
-
Граматычная катэгорыя, якая выражае адзінкавасць або множнасць.
- Множны л.
- Адзіночны л.
Без ліку (
разм. ) — вельмі многа, шмат.Ліку няма (
разм. ) — вельмі многа, незлічонае мноства каго-, чаго-н.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)