лігатура,
-
Прымесь медзі ці волава да золата, серабра для надання ім большай цвёрдасці.
-
Дапаможны сплаў, які дабаўляецца ў метал ў плавільнай печы.
-
Нітка, якой перавязваюць крывяносныя сасуды пры аперацыі.
-
Знак, які састаўлены з элементаў двух (ці больш) пісьмовых знакаў,
напр. Ж.
||
- Лігатурнае золата.
- Л. шоўк.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)