летуценны, .

  1. Які мае схільнасць да летуцення, звязаны з летуценнем.

    • Летуценная ўсмешка.
  2. Створаны ўяўленнем, марай; фантастычны.

    • Летуценнае шчасце.

|| наз. летуценнасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)