ляпіць

дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Ствараць, рабіць якія-н. фігуры з пластычнага, мяккага матэрыялу.

    • Л. бюст.
    • Л. характар (пераноснае значэнне).
    • Не святыя гаршкі лепяць (прыказка: хоць і цяжка, але зможам, справімся).

  2. Тое, што і прыклейваць (размоўнае).

    • Л. маркі.

  3. З сілай ісці (пра мокры снег).

    • Снег лепіць у вокны.

|| закончанае трыванне: вылепіць, наляпіць, зляпіць і заляпіць.

|| назоўнік: лепка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)