Verbum

ляпаць

дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

1. Утвараць рэзкі стук, шум пры ўдарах, удараць з ляскам.

   • Л. малатком.

2. Біць, удараць па чым-н. з шумам.

   • Л. па плячы.

3. Кідаць што-н. густое, ліпкае.

   • Л. гліну ў шчыліны.

4. пераноснае значэнне: Гаварыць што-н. неабдумана, нетактоўна.

   • Ляпае абы што.

|| закончанае трыванне: паляпаць.

|| аднакратны дзеяслоў: ляпнуць.

|| назоўнік: ляпанне.