Verbum

ляпаць, ✂; незак. (разм.).

1. Утвараць рэзкі стук, шум пры ўдарах, удараць з ляскам.

   • Л. малатком.

2. Біць, удараць па чым-н. з шумам.

   • Л. па плячы.

3. Кідаць што-н. густое, ліпкае.

   • Л. гліну ў шчыліны.

4. перан. Гаварыць што-н. неабдумана, нетактоўна.

   • Ляпае абы што.

|| зак. паляпаць, ✂.

|| аднакр. ляпнуць, ✂.

|| наз. ляпанне, ✂.