лава​1, ✂, ж.

Прадмет хатняга абсталявання ў выглядзе шырокай дошкі на ножках для сядзення.

◊

  • Сесці (трапіць) на лаву падсудных — пайсці пад суд.

|| прым. лаўны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)