лапіна, ​✂, ж.

  1. Месца, якое вылучаецца чым-н. на агульным фоне.

    • Лапіны сенажаці.

  2. Невялікі кавалак зямлі (разм.).

    • Мець лапіну зямлі.

  3. Пляма другога колеру на поўсці жывёлы, на пер’і птушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)