лапіна назоўнік | жаночы род
-
Месца, якое вылучаецца чым-н. на агульным фоне.
- Лапіны сенажаці.
-
Невялікі кавалак зямлі (размоўнае).
- Мець лапіну зямлі.
-
Пляма другога колеру на поўсці жывёлы, на пер’і птушак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)