лапатка​2, ✂, ж.

Плоская шырокая косць трохвугольнай формы ў верхняй частцы спіны.

  • Палажыць на лапаткі (у барацьбе, таксама перан. наогул перамагчы).

◊

  • Ва ўсе лапаткі (бегчы) (разм.) — вельмі хутка.

|| прым. лапатачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)